Londyn Cieni. Recenzja książki

Tytuł: Miasto Cieni

Autor: Ransom Riggs

Liczba stron: 437

Przepraszam za zlewający się tekst- Johamna

RECENZJA ZAWIERA SPOJLERY Z POPRZEDNIEJ CZĘŚCI!

Po zniszczeniu pętli Jacob wraz z osobliwymi dziećmi oraz panią Peregrine wyruszają do pogrążonego w wojnie Londynu, serca osobliwego świata. Liczą, że znajdą tam pomoc dla dyrektorki. Jednak, jak się okazuje, wcale nie jest to łatwe zadanie, a po drodze spotkają się oni z okropnymi niespodziankami.

Śmiech nie sprawia, że złe rzeczy stają się gorsze, podobnie jak nie staną się lepsze dzięki łzom. Śmiech nie oznacza, że jest nam wszystko jedno albo, że zapomnieliśmy. Świadczy tylko o tym, że jesteśmy ludźmi.

Mogę powiedzieć, że w przeciwieństwie do "Rywalek" czy "Igrzysk Śmierci" ta książka uniknęła syndromu drugiego, gorszego tomu. 

Fabuła rozgrywa się w ciągu pięciu, czy czterech dni, jednak w przeciwieństwie do poprzedniej części akcja pędzi na łeb na szyję. Czasem po prostu musiałam zamknąć książkę i odpocząć od nawału wydarzeń, później natomiast wciągałam się na nowo. A że książkę czytałam na przerwach i lekcjach WF to już inna sprawa.

Bohaterowie też w końcu mieli szansę rozwinąć skrzydła. O ile w "Osobliwym domu pani Peregrine" wszyscy byli dosyć podobni, to tutaj ich charaktery stały się barwniejsze i oryginalniejsze, w szczególności mam na myśli błyskotliwego Millarda i dziecinną, nieco lękliwą Olive. Miałam okazję też poznać osobliwą menażerię z gadającym psem Addisonem na czele. To doprawdy najlepszy literacki pies z jakim miałam do czynienia. Jacob natomiast... On jest tak przeciętny, że aż nieziemski. No cóż, nie można być mądrym i zakochanym jednocześnie...

Książka jest napisana plastycznym językiem, a czytając ją czułam się, jakbym wraz z osobliwcami uciekała przed potworami, przeżywała sztorm i w końcu przemierzała ulice zniszczonego Londynu. Riggs wyraźnie nakreślił też tło jakim jest wojna. Bombardowanie co kilka godzin, dwie siostry- sieroty, wywożenie nieletnich, by mogli poczuć się bezpiecznie... To wszystko nadaje tej książce realizmu. 

Klimat niestety uległ zmianie- o ile w poprzedniej części fotografie naprawdę mogły przestraszyć, albo chociaż zaskoczyć, to w "Mieście Cieni" są wiele łagodniejsze i bardziej przyziemne. Czytając tę powieść nie czułam tej charakterystycznej dla "Osobliwego domu pani Peregrine" dziwnej i tajemniczej atmosfery. Zastąpiło ją jednak nie opuszczające mnie aż do ostatniej strony napięcie.

Samo zakończenie natomiast... Wbiło mnie w fotel. 

Każdy kogo wciągnął "Osobliwy dom pani Peregrine" powinien przeczytać "Miasto Cieni". Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że kontynuacja okazałą się lepsza od swojej poprzedniczki, a wprost mnie zachwyciła. Na mojej półce stoi już tom trzeci, do którego przymierzę się jeszcze w tym tygodniu.

Moja ocena: 9/10

~Johamna Du pres